Een geheime missie

Ze staart voor zich uit en luistert naar de stilte om haar heen. Het telefoongesprek van vorige week klinkt nog altijd helder in haar oren.

‘Hoi lieverd, ik kan maar een minuut met je praten. Ik hoop voor de feestdagen naar huis te komen, maar reken er niet op! Mocht het wel zo zijn dan laat ik het je zo snel mogelijk weten! Ik mis je, en jij?

Oh…, ik krijg een seintje, ik moet ophangen, dag lieverd, een goede kerst gewenst!’ en de verbinding, die krakerig en haperend was, wordt verbroken.

Rosanna was smoorverliefd op hem geworden toen ze elkaar pas hadden ontmoet, hij was op verlof en bracht het weekend door met zijn vrienden in de disco, en zij danste met haar vriendin, die niet echt ritmegevoel had. Toen Remco dat zag, snelde hij naar Rosanna en dwong de dans af van haar vriendin. De hele avond waren ze op de dansvloer, en genoten ze van elkaar.

‘Wow, wat een danser!’ zei Rosanna tegen Milly, toe ze even naar de wc gingen.

‘Het is net of jullie elkaar al jaren kennen!’ zei Milly glimlachend. Giechelend kwamen ze aan bij de bar, waar Remco twee glaasjes witte wijn had besteld.

‘Proost!’ zei hij tegen beiden, maar hij had alleen maar oog voor Rosanna. Ze spraken voor de volgende week af om weer samen te dansen, maar toen Rosanna en haar vriendin in de disco waren, hoorde ze van zijn vrienden dat hij helaas niet kon komen. Teleurgesteld zijn ze toen maar naar huis gegaan en Rosanna dacht dat ze hem nooit meer zou zien.

Drie weken later, de hoop was al opgegeven, stond Remco ineens voor haar.

‘Hoi schoonheid, mag ik deze dans van je?’ Ze liepen naar de dansvloer, toen Remco een knikje gaf aan de dj. Die dempte het licht en zette een schuifelnummer op. Het was zo’n romantisch moment dat haar vriendin de tranen in haar ogen kreeg.

Toen gebeurde het, Remco keek Rosanna diep in de ogen en boog langzaam naar voren, totdat ze elkaars lippen raakten. Er werd een kus geboren, waarin zoveel liefde en tederheid zat, dat iedereen die het zag, de adem inhield. Die avond bracht hij haar naar huis en zei: ‘De drie weken dat we elkaar niet hebben gezien, duurden zo lang voor mij. Helaas weet ik nooit wanneer ik terugkom!’

‘Je bent er nu,’ zei Rosanna schor.

‘Dat is waar!’ en hij kuste haar zo teder, dat de vlinders tussen hen spontaan samen begonnen te dansen.

Na een jaar van dansen, uit eten en veel romantiek, belde Remco op een avond naar Rosanna.

‘Hoi schoonheid, ik heb slecht nieuws. Ik wordt uitgezonden naar een oorlogsgebied, en waar precies weet ik niet. Het is een geheime missie en ik weet alleen dat ik over dertig minuten klaar moet staan op Schiphol.’ Het blijft lang stil op de lijn, tot Remco uiteindelijk weer iets zegt. ‘Blijf je op me wachten?’ vraagt hij haar onzeker.

‘Maar hoelang moet je dan weg, of weet je dat ook niet?’ vraagt Rosanna, hem ontwijkend.

‘Echt schoonheid, dat weet ik niet, Kerst…, Pasen…?’

In tranen hangt ze op, denkend aan hem en zich afvragend of hij ooit nog wel terugkomt.

Twee maanden gaan voorbij zonder dat Rosanna iets van hem hoort, en ze zegt op een dag tegen zichzelf: ‘Nu is het afgelopen met treuren, hij wil me niet meer, ik zal Milly bellen om te vragen of ze meegaat naar de disco!’ Ze staat op en dan rinkelt net haar telefoon! Ze neemt op en luistert stomverbaasd naar de stem van Remco.

Dat was een week geleden, en Rosanna is in tweestrijd. Ze wil de relatie verbreken, maar krijgt die stem niet uit haar hoofd.

‘Wat heb ik aan een man die er nooit is!’ zegt ze, terwijl de vlinders in haar buik andere dingen vertellen.

‘Morgen is het Kerst, en ik heb nog niets in huis!’ zegt Rosanna ineens hardop. ‘Stel dat hij komt…?’ Maar ze voelt zich niet lekker, en ziek van verdriet loopt ze naar de deur omdat er wordt aangebeld.

‘Hoi Roosie,’ zegt Milly tegen haar vriendin, en ze stapt met twee grote boodschappentassen binnen. ‘Ik dacht wel dat je niets in huis zou hebben en ik heb besloten om Kerst samen met jou te vieren. Ik kook en we drinken een lekker wijntje! Dan kan je die Remco vergeten!’ Ze kletst verder, terwijl Rosanna weer aan hem denkt.

Milly, die zo vrij was om bij haar vriendin te blijven slapen, was vroeg opgestaan en maakt de keuken onveilig. Rosanna wordt dan ook wakker van de rammelende potten en pannen.

‘Hé, kan het niet wat zachter!’ zegt ze lachend, als ze haar vriendin met een haarnetje op in de keuken bezig ziet.

‘Ik maak een vijfgangendiner, vanmiddag moet ik een paar uurtjes naar mijn ouders, maar als ik dan terugkom hoeven we het alleen maar op te warmen!’ zegt ze zonder op te kijken.

De beide vriendinnen brengen de dag door in de keuken en als Milly dan uiteindelijk naar haar ouders gaat, ploft Rosanna moe op de bank neer.

‘Remco,’ zegt ze zachtjes, als ze ineens aan hem denkt.

Rosanna schrikt wakker als haar huisbel gaat en kijkt, terwijl ze naar de deur loopt, op haar horloge.

Shit, het is al acht uur, ik zou de oven om half acht aangezet hebben. Daar zal Milly nie…, ze stopt abrupt met denken en kijkt verbaasd naar de jongen in uniform die voor haar staat.

‘Remco?’ Wankelend loopt ze achteruit en gaat op de bank zitten. Remco blijft in de deuropening staan, zakt door zijn knieën en zegt:

‘Hoi schoonheid, wil je met me trouwen?’ en hij pakt een gouden ring uit zijn borstzakje. Rosanna rent naar hem toe en springt in zijn armen.

‘Ja!’ zegt ze luid, de tranen stromen over haar wangen, en ze ziet niet dat hij gewond is.

Sylvia

Ik wens iedereen een fijne Kerst en een goed nieuw jaar!